KAPOPOULOS FINE ART
Follow us

   

Search

MICHALIS GEORGAS

Artist

Ζωγράφος, Σύμη, 1947

Αυτοδίδακτος. Το έργο του μαρτυρεί τη μελέτη της αρχαίας ελληνικής και βυζαντινής τέχνης, ενώ τα υλικά που χρησιμοποιεί, ιδίως η αβγοτέμπερα, ευθέως αναφέρονται στην τεχνική της βυζαντινής εικόνας. Τοπιογραφία, κατά μέγα μέρος, η ζωγραφική του χαρακτηρίζεται από τη συχνή παρουσία της ανθρώπινης μορφής και τις εννοιολογικές προεκτάσεις της. Ενδεικτικό στοιχείο των αναζητήσεων του είναι η αποφυγή της γραφικότητας και η αναζήτηση του πνεύματος που διέπει το χώρο, ενώ σαφής είναι η πρόθεση του να επισημάνει σχέσεις του παρόντος με το παρελθόν και την επαφή του ανθρώπου με το περιβάλλον.

Οι θεματικοί τομείς στους οποίους κατανέμεται η τοπιογραφία είναι: 1) Το αρχαιολογικό τοπίο -πραγματικό ή φανταστικό- με ερείπια ναών και αγαλμάτων, στο οποίο ενίοτε παρεμβάλλονται γυναικείες αρχαιοπρεπείς μορφές (πεπλοφόροι), με τις οποίες διαλέγονται σύγχρονες ανδρικές μορφές. Το αρχαίο κτίσμα, με εμφανή τα ίχνη της φθοράς, προτείνεται ως στοιχείο αντιθέσεως με το παρόν, η δε ζώσα γυναικεία μορφή, η πεπλοφόρος, εμψυχώνει το χώρο κατά τρόπο διάφορο από το άγαλμα: προκαλεί σύγχυση στο πλέγμα των βαθμίδων του χρόνου και μεταθέτει την παράσταση σε μη συγκεκριμένο επίπεδο. Συνήθως υλοποιεί ένα προσωπικό όραμα που δεν επιδέχεται επίμονες ψηλαφήσεις και αντιτίθεται στην καθ’ όλα ρεαλιστική ανδρική μορφή. Η συνάντηση των αινιγματικών μορφών και η ανησυχία της ατμόσφαιρας -παρά την εκπληκτική της διαύγεια- ανακαλούν στοιχεία της ζωγραφικής του G. De Chirico. 2) Το τοπίο του υπαίθρου που διαχωρίζεται σε παραστάσεις βράχων, πετρώματα μιας απώτατης αρχαιότητας και το οικείο σύγχρονο ελληνικό τοπίο του νησιού, με προσόψεις σπιτιών που καθρεφτίζονται στο νερό, μικρά σκάφη και περιπατητές. 3) Το αστικό τοπίο, τέλος, που περιλαμβάνει λιμάνια, σιδηροδρομικούς σταθμούς, όψεις της Αθήνας και του Πειραιά. Και οι δύο τελευταίες κατηγορίες της ζωγραφικής του διέπονται από την ιδέα ενός πραγματιστικού οράματος -τούτο αναδεικνύει η σαφής, ρεαλιστική γραφή του- και από την ανέλκυση των ποιητικών στοιχείων του.

Έχει παρουσιάσει το έργο του σε ατομικές εκθέσεις («Αστορ», 1970 «Κοχλίας», θεσσαλονίκη, 1974 «Νέες Μορφές», 1975, 1977· «Product Galerie», Αμβούργο, 1977′ «Πανσέληνος», Θεσσαλονίκη, 1979· «Happy Joss Galerie», Αμβούργο, 1981 – «Αίθουσα Τέχνης Αθηνών», 1984′ Δημαρχιακό Μέγαρο Λάρισας, 1985· Π.Δ. Ρόδου, 1986′ «Αστρολάβος», 1993). Έχει πάρει μέρος επίσης σε ομαδικές εκθέσεις (Πανελλήνιες 1969, 1971, 1973, 1975-Institut fur Auslandsbeziehungen, Στουτγκάρδη, 1978· National Gallery, Δουβλίνο, 1979- Art 12, Basel, 1981· «Υάκινθος», 1983 «Άνεμος», 1985′ Δημοκρατία και Κλασική Παιδεία, Αρχαιολογικό Μουσείο, 1985′ «Αργώ», 1995 κ.α.). Έργα του βρίσκονται στην ΕΠΜΑΣ, στη Συλλ. ΜΙΕΤ κ.α. Είναι μέλος του ΕΕΤΕ.

Artist’s Work