ΑΓΓΕΛΟΣ

Ο ΑΓΓΕΛΟΣ (Παναγιώτου) (1943 – ) γεννήθηκε στην Φαρκαδώνα Τρικάλων το 1943. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών των Αθηνών με δάσκαλο των Γιώργο Μαυροϊδη (1962-1967). Συνέχισε τις σπουδές του κάνοντας πολλαπλά ταξίδια στα μουσεία της Ευρώπης και ειδικά στο Λούβρο, όπου μελέτησε τάσεις της δυτικής τέχνης.

Παρακάμπτοντας τα καλλιτεχνικά ρεύματα της εποχής του, αποζητά την επανασυσχέτιση με τα μεγάλα πρότυπα του παρελθόντος (όψιμη Αναγέννηση και κυρίως Μπαρόκ) και την τεχνική τους, αξιοποιώντας μάλιστα μ’ ένα δικό του τρόπο τα δεδομένα του chiaroscuro. Ανθρωποκεντρισμός και ρεαλισμός, σε συνδυασμό με την υπερβατικότητα του φωτός, που μεταβάλλει τα εικονιστικά στοιχεία σε αυτόφωτα, του πρόσφεραν ένα ιδεώδες πρότυπο που ανταποκρινόταν από τη μια πλευρά στις ρεαλιστικές του διαθέσεις και από την άλλη στις ιδεαλιστικές του τάσεις. Ο καλλιτέχνης επεδίωκε την υπερσκέλιση του εφήμερου και την αναζήτηση του αιώνιου και ιδεατού μέσω εφήμερων εικονιστικών μέσων. Οι τάσεις αυτές αντλούν, χωρίς αμφιβολία, από την υφή των μεταφυσικών ανησυχιών του ζωγράφου, ο οποίος, σε πλήρη αντίθεση προς το ρασιοναλιστικό πνεύμα της εποχής, αντιλαμβάνεται τον κόσμο ως έκφραση θεϊκής σκέψης, ενώ ο έναστρος ουρανός υπήρξε γ’ αυτόν το συγκλονιστικότερο βίωμα.

Στο έργο του φαίνεται να αναζητεί εικόνες, ιδέες και σχήματα ενός καλύτερου κόσμου, γι’ αυτό και ενδιαφέρεται για την ομορφιά, την οποία αντιμετωπίζει, σύμφωνα με το πνεύμα του Πλωτίνου, ως αντανάκλαση της ομορφιάς του θεού. Τα θέματα με τα οποία καταπιάνεται ποικίλλουν, όμως σε γενικές γραμμές επικεντρώνονται στην ανθρώπινη μορφή και στις νεκρές φύσεις.

Έργα του βρίσκονται σε πολλές ιδιωτικές συλλογές και σε μουσεία. Έχει λάβει μέρος σε πολυάριθμες εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, κυρίως σε Ευρώπη και Αμερική.